prof. dr hab. Radzisław Kordek
Uniwersytet Medyczny w Łodzi
Radzisław Maciej Kordek urodził się 16 września 1962 roku w Łodzi. Rodzice byli nauczycielami. W 1968 roku zaczął uczęszczać do Szkoły Podstawowej nr 147, a od roku 1971 do Szkoły Podstawowej nr 51 w Łodzi. W 1976 roku rozpoczął naukę w IX Liceum Ogólnokształcącym w Łodzi, w klasie o profilu plastycznym. Maturę zdał w 1980 roku i rozpoczął studia lekarskie w ówczesnej Akademii Medycznej w Łodzi. Po ich zakończeniu w 1986 roku, odbył staż lekarski w szpitalu im. Kopernika i szpitalu im. Korczaka w Łodzi. 1.10.1987 rozpoczął pracę w Zakładzie Patologii Nowotworów wojewódzkiego szpitala im Kopernika, a rok później uzyskał etat asystenta w Zakładzie Patologii Nowotworów Katedry Onkologii Akademii Medycznej w Łodzi, kierowanej przez prof. Leszka Woźniaka.

Specjalizację I stopnia z patomorfologii uzyskał w 1989 roku, w 1993 – specjalizację z patologii onkologicznej. W 2000 roku zdał europejski egzamin specjalizacyjny z patologii (European Board of Pathology). Następnie otworzył specjalizację z patomorfologii, którą uzyskał w 2009 roku. Od 2013 roku jest krajowym konsultantem w tej dziedzinie.

W styczniu 1992 roku obronił pracę doktorską pt. Liczba i dystrybucja komórek dendrytycznych a intensywność i skład nacieków limfocytarnych w rakach skóry i żołądka. Badania immunohistochemiczne, której promotorem był prof. Leszek Woźniak.

W 1992 roku odbył krótki staż z zakresu immunohistochemii w Instytucie Maxa Plancka w Getyndze. Był stypendystą Fundacji Kościuszkowskiej w Narodowym Instytucie Chorób Neurologicznych NIH w Bethesda/Frederick, USA (1994-1995), gdzie prowadził badania nad propagacją prionów w eksperymentalnej chorobie Creutzfeldta-Jakoba u myszy, zajmował się pierwotnymi nowotworami mózgu i uczestniczył w badaniach wirusów gorączki krwotocznej. Następnie uzyskał stypendium rządu Austrii na pobyt w Instytucie Neurologii Uniwersytetu Wiedeńskiego w latach 1995–1996. Rezultatem tych wyjazdów była praca habilitacyjna pt. Analiza molekularna i immunohistochemiczna niektórych czynników patogenetycznych w chorobie Creutzfeldta-Jakoba u myszy obroniona na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Łodzi (10.06.1997 r.). Obok neuropatologii, tematyka prowadzonych badań naukowych dotyczyła także innych nowotworów, przede wszystkim raka piersi i układu chłonnego. W latach 1999-2001 wyjeżdżał jako konsultant do uniwersyteckiego szpitala w Tromsö w Norwegii.

W roku 1995 został adiunktem. Od 1998 roku jest kierownikiem Zakładu Patologii Katedry Onkologii, a od 2002 roku – kierownikiem Katedry Onkologii Akademii Medycznej w Łodzi. Także w roku 2002 odebrał tytuł profesora i uzyskał stanowisko profesora nadzwyczajnego w Uczelni. W 2004 roku objął stanowisko profesora zwyczajnego.

W latach 2002-2005 pełnił funkcję prodziekana ds. nauki Wydziału Lekarskiego. Od 2004 roku jest członkiem Senatu Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. W latach 2005-2008 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Okręgowej Izby Lekarskiej w Łodzi i przewodniczącego Komisji Etyki. W 2008 objął funkcję prorektora ds. nauki i współpracy z zagranicą, a w kolejnej kadencji – prorektora ds. organizacyjnych i studenckich. W obu kadencjach był pierwszym zastępcą rektora. W 2016 roku wygrał wybory na stanowisko rektora.

W latach 1999-2002 przewodniczył Łódzkiemu Oddziałowi Polskiego Towarzystwa Onkologicznego. W 2002 roku został członkiem Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Patologów, a od 2004 roku jest jego wiceprezesem.

Dorobek naukowy prof. Kordka, koncentruje się przede wszystkim wokół trzech zagadnień: biologii i diagnostyki nowotworów oraz neuropatologii. Jest współautorem ponad 400 publikacji, w tym prawie 170 zawartych w bazie PubMed. Suma punktów przyznanych mi przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego (MNiSW) za artykuły naukowe w czasopismach (bez suplementów) równa się łącznie 2366,5, w tym 685 punktów zgromadził jako pierwszy lub ostatni autor. Impact Factor tych publikacji wynosi odpowiednio 254,289 i 67,867. Zgodnie z danymi Web of Science, ma na swoim koncie 2227 cytowań, indeks Hirscha publikacji wynosi 23, a według Scopus wskaźniki cytowań sięgają odpowiednio 2728 i 24. W swoim dorobku naukowym ma także autorstwo 77 rozdziałów i redakcję 5 monografii. Jest głównym edytorem, wydanego w 2003 roku, podręcznika pt. Onkologia – podręcznik dla studentów i lekarzy, który doczekał się czwartego wydania. Był promotorem kilkunastu doktoratów, laureatem nagród Ministra Zdrowia i Rektora. Otrzymał nagrody Prezydium PAN Oddział w Łodzi i Konferencji Rektorów dla młodych naukowców (2000).